Całkowity proces identyfikacji ryzyk i ich oceny.
Czynność polegająca na identyfikowaniu warunków testowych w wyniku analizy podstawy testów.
Czarnoskrzynkowa technika testowania, w której przypadki testowe są projektowane w oparciu o wartości brzegowe.
Identyfikacja wszystkich produktów pracy na które zmiana ma wpływ, w tym oszacowanie zasobów potrzebnych do przeprowadzenia zmiany.
Zgoda udzielana użytkownikowi lub procesowi do dostępu do zasobów.
Działanie człowieka powodujące powstanie nieprawidłowego rezultatu.
Typ instrukcji, w którym wybór między dwoma lub więcej możliwymi wynikami skutkuje wykonaniem określonego zestawu działań.
Niedoskonałość lub wada produktu pracy, polegająca na niespełnieniu wymagań.
(1) Zdolność organizacji w odniesieniu do skuteczności i wydajności jej procesów i praktyk pracy. (2) Stopień, w jakim moduł lub system spełnia wymagania niezawodności w normalnym działaniu.
Stopień, w jakim moduł lub system może być używany przez ludzi z szerokim zakresem cech i możliwości, by osiągnąć określony cel w określonym kontekście użycia.
Osobiste doświadczenia i reakcje z użycia lub przewidywanego użycia produktu software'owego.
Specyficzna instancja procesu testowego.
Wyróżniony zbiór aktywności testowych zebrany w podlegającą zarządzaniu fazę projektu, np. wykonanie testów na jakimś poziomie testów.
Ogólnie rozpoznawalna praktyczna zasada wspomagająca osiągnięcie celu.
Czynność polegająca na przygotowaniu testaliów potrzebnych do wykonania testów, oparta na analizie i projektowaniu testów.
Każde zdarzenie wymagające zbadania.
Każde zdarzenie wymagające zbadania.
Każde zdarzenie wymagające zbadania.
Stopień, w jakim moduł lub system może zostać pomyślnie zainstalowany lub odinstalowany w określonym środowisku.
Element języka programowania, który jest zwykle najmniejszą niepodzielną jednostką wykonania.
Wszystkie moduły systemu, które dostarczają informacji i nadzorują użytkownika, by zrealizować określone zadania systemu.
Zbiór ryzyk pogrupowanych według jednej lub kilku kategorii.
Stopień, w jakim moduł lub system może wymieniać informacje z innymi modułami lub systemami lub wykonywać wymagane funkcje, współużytkując to samo środowisko sprzętowe lub programowe.
Użytkownicy, zadania, wyposażenie (sprzęt, oprogramowanie i materiały) oraz fizyczne i społeczne środowiska, w których oprogramowanie jest używane.
Kryteria, które moduł lub system musi spełniać, aby został zaakceptowany przez użytkownika, klienta lub inny uprawniony podmiot.
Kryteria używane do kierowania tworzeniem przypadków testowych lub wyboru przypadków testowych mające na celu ograniczenie wielkości testów.
Reguły decyzyjne wykorzystywane do określenia czy element testowy zaliczył test.
Skala pomiaru i sposób jej stosowania do pomiarów.
Liczba bądź kategoria przypisana do atrybutu/cechy obiektu poprzez wykonanie pomiaru.
Narzędzia ułatwiające rejestrację incydentów i śledzenie ich statusów.
Status wyniku testu, w którym rzeczywisty wynik nie zgadza się z wynikiem oczekiwanym.
Stopień, w jakim moduł lub system wykonuje określone funkcje w określonych warunkach przez określony czas.
Formalny, o ile to możliwe obowiązkowy, zbiór wymagań stworzony i używany do opisu zalecanego spójnego podejścia do sposobu pracy lub do dostarczania wytycznych (np. normy ISO/IEC, normy IEEE lub normy w organizacjach).
Obserwowalne przewidywane zachowanie przedmiotu testów w określonych warunkach, na podstawie jego podstawy testowej.
Obserwowalne przewidywane zachowanie przedmiotu testów w określonych warunkach, na podstawie jego podstawy testowej.
Każde zdarzenie wymagające zbadania.
Wynik kontroli, który identyfikuje pewne istotne kwestie, problemy lub możliwości.
Stopień, w jakim moduł lub system jest sprawny i dostępny, gdy jest wymagane jego użycie.
Proces modyfikacji modułu lub systemu po jego wydaniu, mający na celu poprawę defektów, charakterystyk jakościowych lub dostosowanie do zmienionego środowiska.
Czynność tworzenia planów testów lub wprowadzanie do nich zmian
Niedoskonałość lub wada produktu pracy, polegająca na niespełnieniu wymagań.
Implementacja strategii testowej w określonym projekcie.
Stopień, w jakim można dokonać oceny modułu lub systemu pod kątem wpływu jednej lub więcej zamierzonych zmian, diagnozy braków lub przyczyn awarii lub identyfikacji elementów (części) do zmodyfikowania.
Zasób wiedzy używany jako podstawa dla analizy i projektowania testów.
Czarnoskrzynkowa technika testowania, w której przypadki testowe są projektowane na podstawie klas równoważności poprzez wybór do testów po jednym reprezentancie z każdej klasy.
Czarnoskrzynkowa technika testowania, w której przypadki testowe są projektowane na podstawie klas równoważności poprzez wybór do testów po jednym reprezentancie z każdej klasy.
Stopień, w jakim określone elementy pokrycia zostały określone lub sprawdzone przez zestaw testowy wyrażony w procentach.
Stopień, w jakim określone elementy pokrycia zostały określone lub sprawdzone przez zestaw testowy wyrażony w procentach.
Wysokopoziomowy dokument opisujący zasady, podejście i podstawowe cele w organizacji dotyczące zabezpieczeń.
Działanie człowieka powodujące powstanie nieprawidłowego rezultatu.
Specyficzna instancja procesu testowego.
Poziom (biznesowej) ważności określony dla elementu, np. defektu.
Sekwencja przypadków testowych w kolejności wykonywania oraz wszelkie powiązane działania, które mogą być wymagane do ustanowienia warunków wstępnych i wszelkich czynności podsumowujących po wykonaniu.
Zbiór powiązanych ze sobą czynności obejmujący: planowanie testów, monitorowanie i nadzor nad testami, projektowanie testów, implementację testów, wykonywanie oraz ukończenie testów.
Zabezpieczenie informacji umożliwiających identyfikację osoby lub innych danych wrażliwych przed niepowołanym ujawnieniem.
Atrybut lub kombinacja atrybutów uzyskana z jednego lub więcej warunków testowych za pomocą techniki testowej.
Typ przeglądu, w którym autor przechodzi z członkami przeglądu przez produkt pracy, a członkowie zadają pytania i zgłaszają uwagi na temat ewentualnych problemów.
Zestaw warunków wstępnych, danych wejściowych, akcji (w stosownych przypadkach), oczekiwanych rezultatów i warunków końcowych opracowany w oparciu o warunki testowe.
Dokumentacja wystąpienia, charakteru i statusu usterki.
Dokumentacja podsumowująca działania testowe i wyniki.
Dokumentacja wystąpienia, charakteru i statusu usterki.
Konsekwencja/wynik wykonania testu.
Konsekwencja/wynik wykonania testu.
Czynnik, który w przyszłości może skutkować negatywnymi konsekwencjami.
Ryzyko wpływające na jakość produktu.
ryzyko jakości związane z zabezpieczeniami.
Typ przeglądu, w którym autor przechodzi z członkami przeglądu przez produkt pracy, a członkowie zadają pytania i zgłaszają uwagi na temat ewentualnych problemów.
Zakres, w jakim osiągane są poprawne i pełne cele.
Formalny, o ile to możliwe obowiązkowy, zbiór wymagań stworzony i używany do opisu zalecanego spójnego podejścia do sposobu pracy lub do dostarczania wytycznych (np. normy ISO/IEC, normy IEEE lub normy w organizacjach).
Stopień, w jakim użytkownicy mogą rozpoznać, czy moduł lub system jest odpowiedni do ich potrzeb.
Rodzaj przedmiotu testów będącego systemem. (SUT od ang. System Under Test).
Zestaw jednego lub więcej przypadków testowych.
Testowanie oparte na lub wykorzystujące modele. (MBT - od ang. Model-Based Testing) .
Testowanie, w którym zarządzanie, wybór, priorytetyzacja i wykorzystanie działań testowych i zasobów są oparte na odpowiednich na odpowiednich typach i poziomach ryzyka.
Testowanie mające na celu ocenę stopnia, w jakim system może być używany przez określonych użytkowników w sposób skuteczny, wydajny i przynoszący satysfakcję w określonym kontekście użycia
Testowanie w oparciu o doświadczenie, wiedzę i intuicję testera.
Zbiór ryzyk pogrupowanych według jednej lub kilku kategorii.
Niedoskonałość lub wada produktu pracy, polegająca na niespełnieniu wymagań.
Stopień, w jakim moduł lub system może być modyfikowany przez wyznaczony personel.
Procedura określająca, czy osoba lub proces jest naprawdę tym, lub czym deklaruje, że jest.
Stopień, w jakim dany moduł lub system może być używany przez określonych użytkowników dla osiągnięcia określonych celów w określonym kontekście użytkowania.
Sprawdzanie poprawności i dostarczenie obiektywnego dowodu, że produkt procesu wytwarzania oprogramowania spełnia potrzeby i wymagania użytkownika.
Wyrażenie logiczne, którego wartością może być prawda albo fałsz.
Wyrażenie logiczne, którego wartością może być prawda albo fałsz.
Dane otrzymane przez moduł lub system z zewnętrznego źródła.
Sprawdzenie poprawności i dostarczenie obiektywnego dowodu, że produkt procesu wytwarzania oprogramowania spełnia zdefiniowane wymagania.
Stopień, w jakim dwa lub więcej modułów lub systemów może wymieniać między sobą informacje i wykorzystywać informacje, które zostały wymienione.
Stopień, w jakim moduł lub system może wykonywać wymagane funkcje, dzieląc środowisko i zasoby z innymi modułami lub systemami bez negatywnego wpływu na żaden z nich.
Stopień, w jakim moduł lub system wykorzystuje czas, zasoby i pojemność podczas wykonywania wyznaczonych funkcji.
Dane przesyłane przez moduł lub system do zewnętrznego miejsca przeznaczenia.
Postanowienie zawierające kryteria, które należy spełnić.
Konsekwencja/wynik wykonania testu.
Konsekwencja/wynik wykonania testu.
Stopień, w jakim moduł lub system chroni informacje i dane tak, aby osoby lub inne moduły lub systemy miały stopień dostępu odpowiedni do rodzajów i poziomów autoryzacji.
Stopień, w jakim moduł lub system chroni informacje i dane tak, aby osoby lub inne moduły lub systemy miały stopień dostępu odpowiedni do rodzajów i poziomów autoryzacji.
Odpowiedź modułu lub systemu na zestaw wartości wejściowych i warunków wstępnych.
Planowanie, harmonogramowanie, szacowanie, monitorowanie, raportowanie, nadzór i zamykanie czynności testowych.
Stopień, w jakim użytkownicy mogą rozpoznać, czy moduł lub system jest odpowiedni do ich potrzeb.
Grupa metodyk wytwarzania oprogramowania oparta na iteracyjnym, przyrostowym modelu wytwarzania oprogramowania, w których wymagania i rozwiązania ewoluują poprzez współpracę w ramach samoorganizujących się, wielofunkcyjnych zespołów.
Stopień, w jakim projekt lub wewnętrzna struktura modułu lub systemu jest trudna do zrozumienia, utrzymania i zweryfikowania.
Ciąg sąsiednich krawędzi w grafie skierowanym.
Ciąg sąsiednich krawędzi w grafie skierowanym.
Stopień, w jakim można ustalić relację pomiędzy dwoma lub większą liczbą produktów prac.