Całkowity proces identyfikacji ryzyk i ich oceny.
Czynność polegająca na identyfikowaniu warunków testowych w wyniku analizy podstawy testów.
Zdarzenie, w którym moduł lub system nie wykonuje wymaganej funkcji w określonym zakresie.
Atak na zabezpieczenia, mający na celu przeładowanie systemu żądaniami tak, by uprawnione żądania nie mogły być obsługiwane.(od ang. DoS Denial of Service)
Działanie człowieka powodujące powstanie nieprawidłowego rezultatu.
Instancja procesu testowego dotycząca pojedynczej, identyfikowalnej wersji przedmiotu testów.
Czynności wykonywane na każdym etapie wytwarzania oprogramowania oraz układ ich wzajemnych relacji logicznych i chronologicznych. (SDLC - od ang. software development lifecycle).
ilość czasu wymagana do tego, by użytkownik zidentyfikował i wykonał kolejną akcję w sekwencji swoich działań.
Typ instrukcji, w którym wybór między dwoma lub więcej możliwymi wynikami skutkuje wykonaniem określonego zestawu działań.
Niedoskonałość lub wada produktu pracy, polegająca na niespełnieniu wymagań.
Chronologiczny zapis szczegółów związanych z wykonaniem testów.
Zbiór warunków definiujących kiedy można oficjalnie uznać określone zadanie za ukończone.
Jakościowa lub ilościowa miara ryzyka zdefiniowana przez wpływ i prawdopodobieństwo.
Specyficzna instancja procesu testowego.
Moduł lub zbiór modułów, które kontrolują ruch sieciowy - wchodzący i wychodzący - zgodnie z określonymi z góry zasadami bezpieczeństwa.
Stopień, w jakim moduł lub system zapewnia funkcje spełniające określone i domyślne potrzeby, gdy jest używany w określonych warunkach.
Narzędzie generujące obciążenie dla testowanego systemu.
proces symulowania określonego zbioru czynności pod określonym obciążeniem, które mają być wykonane przez moduł lub system.
Rodzaj interfejsu, który umożliwia użytkownikom interakcję z komponentem lub systemem za pomocą graficznych ikon i wizualnych wskaźników. (GUI od ang. Graphical User Interface).
Proces znajdowania, rozpoznawania i opisywania ryzyka.
Czynność polegająca na przygotowaniu testaliów potrzebnych do wykonania testów, oparta na analizie i projektowaniu testów.
Typ formalnego przeglądu przeprowadzanego w celu identyfikacji problemów w produkcie prac, dostarczający dane pomiarowe pozwalające na ulepszenie procesu przeglądu oraz procesu wytwarzania oprogramowania.
Element języka programowania, który jest zwykle najmniejszą niepodzielną jednostką wykonania.
Rodzaj interfejsu, w którym moduły lub systemy wymieniają informacje o określonej formalnej strukturze. (API - akronim od ang. Application Programing Interface).
Wszystkie moduły systemu, które dostarczają informacji i nadzorują użytkownika, by zrealizować określone zadania systemu.
Zbiór ryzyk pogrupowanych według jednej lub kilku kategorii.
Stopień, w jakim moduł lub system może wymieniać informacje z innymi modułami lub systemami lub wykonywać wymagane funkcje, współużytkując to samo środowisko sprzętowe lub programowe.
zestaw działań mających na celu ocenę jakości modułu lub systemu.
Kryteria, które moduł lub system musi spełniać, aby został zaakceptowany przez użytkownika, klienta lub inny uprawniony podmiot.
Zbiór warunków definiujących kiedy można oficjalnie uznać określone zadanie za ukończone.
Zbiór warunków definiujących kiedy można oficjalnie uznać określone zadanie za ukończone.
Zbiór warunków definiujących kiedy można oficjalnie uznać określone zadanie za ukończone.
Chronologiczny zapis szczegółów związanych z wykonaniem testów.
Skala pomiaru i sposób jej stosowania do pomiarów.
Liczba bądź kategoria przypisana do atrybutu/cechy obiektu poprzez wykonanie pomiaru.
Czynności wykonywane na każdym etapie wytwarzania oprogramowania oraz układ ich wzajemnych relacji logicznych i chronologicznych. (SDLC - od ang. software development lifecycle).
Struktura, w której procesy tego samego rodzaju są sklasyfikowane w ogólnym modelu.
Narzędzie programistyczne albo sprzętowe, które działa równolegle z testowanym modułem lub systemem i nadzoruje, rejestruje i/lub analizuje zachowanie modułu lub systemu.
narzędzie testowe, które generuje obciążenie dla wyznaczonego elementu testowego i które mierzy i rejestruje jego wydajność podczas wykonywania testu.
Narzędzie testowe, które wykonuje testy na wyznaczonym obiekcie testowym i ocenia wyniki w stosunku do oczekiwanych wyników i warunków końcowych.
Narzędzie programistyczne albo sprzętowe, które działa równolegle z testowanym modułem lub systemem i nadzoruje, rejestruje i/lub analizuje zachowanie modułu lub systemu.
Status wyniku testu, w którym rzeczywisty wynik nie zgadza się z wynikiem oczekiwanym.
Stopień, w jakim moduł lub system wykonuje określone funkcje w określonych warunkach przez określony czas.
Formalny, o ile to możliwe obowiązkowy, zbiór wymagań stworzony i używany do opisu zalecanego spójnego podejścia do sposobu pracy lub do dostarczania wytycznych (np. normy ISO/IEC, normy IEEE lub normy w organizacjach).
Obserwowalne przewidywane zachowanie przedmiotu testów w określonych warunkach, na podstawie jego podstawy testowej.
Obserwowalne przewidywane zachowanie przedmiotu testów w określonych warunkach, na podstawie jego podstawy testowej.
Wynik kontroli, który identyfikuje pewne istotne kwestie, problemy lub możliwości.
Stopień, w jakim moduł lub system jest sprawny i dostępny, gdy jest wymagane jego użycie.
Proces modyfikacji modułu lub systemu po jego wydaniu, mający na celu poprawę defektów, charakterystyk jakościowych lub dostosowanie do zmienionego środowiska.
Dokumentacja opisująca cele testowe do osiągnięcia oraz środki i harmonogram ich realizacji, zorganizowana tak, by koordynować czynności testowe.
Plan testu, który odnosi się do jednego poziomu testowania.
Czynność tworzenia planów testów lub wprowadzanie do nich zmian
Niedoskonałość lub wada produktu pracy, polegająca na niespełnieniu wymagań.
Zasób wiedzy używany jako podstawa dla analizy i projektowania testów.
Przyczyna defektu, która – gdy zostanie wyeliminowana – wystąpienie tego typu defektu redukuje lub usuwa.
Proces przypisania liczby bądź kategorii do obiektu, mający na celu opisanie danej właściwości obiektu.
Działanie człowieka powodujące powstanie nieprawidłowego rezultatu.
Jakościowa lub ilościowa miara ryzyka zdefiniowana przez wpływ i prawdopodobieństwo.
Specyficzna instancja procesu testowego.
Sekwencja przypadków testowych w kolejności wykonywania oraz wszelkie powiązane działania, które mogą być wymagane do ustanowienia warunków wstępnych i wszelkich czynności podsumowujących po wykonaniu.
Zbiór powiązanych ze sobą czynności obejmujący: planowanie testów, monitorowanie i nadzor nad testami, projektowanie testów, implementację testów, wykonywanie oraz ukończenie testów.
Dokumentacja definiująca określoną liczbę wirtualnych użytkowników, którzy przetwarzają określony zestaw transakcji w zadanym przedziale czasowym, którego testowany moduł lub system może doświadczyć podczas produkcji.
Rzeczywisty lub przewidywany wzór użycia modułu lub systemu.
Wykonanie zestawu testów na określonej wersji przedmiotu testów.
ilość danych przetwarzanych przez moduł lub system w określonym przedziale czasu.
Ciąg możliwych zmian stanu obiektów danych.
Stopień, w jakim moduł lub system zapewnia funkcje spełniające określone i domyślne potrzeby, gdy jest używany w określonych warunkach.
Zestaw warunków wstępnych, danych wejściowych, akcji (w stosownych przypadkach), oczekiwanych rezultatów i warunków końcowych opracowany w oparciu o warunki testowe.
Typ cyklu życia oprogramowania, w którym moduł lub system wytwarzany jest w serii cyklów.
technika zwiększania obciążenia systemu w mierzalny i kontrolowany sposób.
Konsekwencja/wynik wykonania testu.
Konsekwencja/wynik wykonania testu.
Czynnik, który w przyszłości może skutkować negatywnymi konsekwencjami.
Ryzyko związane z charakterystyką jakościową.
Ryzyko wpływające na jakość produktu.
Ryzyko wpływające na sukces projektu.
wytworzone/zaobserwowane zachowanie się modułu lub systemu, podczas gdy ten moduł lub system jest testowany.
wytworzone/zaobserwowane zachowanie się modułu lub systemu, podczas gdy ten moduł lub system jest testowany.
Stopień w jakim moduł lub system może być dostosowany do zmieniającego się obciążenia.
technika zmniejszania obciążenia systemu w mierzalny i kontrolowany sposób.
Środowisko, w skład którego wchodzi sprzęt, wyposażenie, symulatory, narzędzia programistyczne oraz inne elementy wspierające, potrzebne do wykonania testu.
Fizyczny lub funkcjonalny przejaw awarii.
Formalny, o ile to możliwe obowiązkowy, zbiór wymagań stworzony i używany do opisu zalecanego spójnego podejścia do sposobu pracy lub do dostarczania wytycznych (np. normy ISO/IEC, normy IEEE lub normy w organizacjach).
Urządzenie, program komputerowy albo system używany podczas testowania, który przy zadanym zbiorze wejść zachowuje się lub działa tak jak dany system.
Rodzaj przedmiotu testów będącego systemem. (SUT od ang. System Under Test).
Złożone, heterogeniczne, rozproszone systemy, które mogą być zagnieżdżone w sieciach na wielu poziomach i w wielu połączonych dziedzinach, ukierunkowane na rozwiązywanie interdyscyplinarnych problemów i zamierzeń o wielkiej skali, na ogół bez wspólnej struktury zarządczej.
Maksymalna wydajność operacyjna modułu lub systemu.
Przedstawienie dynamicznych miar wydajności operacyjnej pewnej organizacji lub pewnego działania, przy użyciu metaforycznych metryk, takich jak wizualne zegary, liczniki i inne wskaźniki podobne do tych na desce rozdzielczej samochodu, tak żeby skutki zdarzeń i działań były zrozumiałe i mogły być w prosty sposób powiązane z celami operacyjnymi.
Zestaw jednego lub więcej przypadków testowych.
Produkty prac stworzone w ramach procesu testowego, używane do planowania, projektowania, wykonywania, oceny i raportowania testów.
Proces składający się ze wszystkich czynności cyklu życia, zarówno statycznych, jak i dynamicznych, skoncentrowany na planowaniu, przygotowaniu i ewaluacji oprogramowania oraz powiązanych produktów w celu określenia, czy spełniają one wyspecyfikowane wymagania, na wykazaniu, że są one dopasowane do swoich celów oraz na wykrywaniu usterek.
Rodzaj testowania, w którym procesy biznesowe są testowane od początku do końca w warunkach zbliżonych do produkcyjnych.
Rodzaj testowania, w którym procesy biznesowe są testowane od początku do końca w warunkach zbliżonych do produkcyjnych.
Rodzaj testów wydajnościowych, których zadaniem jest ocena zachowania modułu lub systemu przy zmieniającym się obciążeniu, na ogół pomiędzy przewidywanymi warunkami niskiego, typowego i szczytowego poziomu wykorzystania.
Typ testowania wydajnościowego wykonywany, by określić jak system lub jego moduł pracuje na przewidywanej lub wyspecyfikowanej granicy obciążenia lub poza nią lub też przy ograniczonym dostępie do pamięci lub serwerów.
Testowanie mające na celu ocenę przepustowości systemu.
Testowanie mające na celu określenie skalowalności oprogramowania.
Testowanie oceniające zdolność systemu do powrotu do stanu równowagi po nagłym skoku i spadku obciążenia.
Testowanie mające na celu ocenę stopnia, w jakim system może być używany przez określonych użytkowników w sposób skuteczny, wydajny i przynoszący satysfakcję w określonym kontekście użycia
Podejście do testowania, w którym testowanie jest dystrybuowane do dużej grupy testerów.
Testowanie mające na celu ocenę poprawności zachowania modułu lub systemu wykorzystującego mechanizmy współbieżności.
Testowanie mające na celu określenie stabilności systemu podlegającego testowaniu w warunkach znacznego obciążenia w długim okresie czasu w kontekście eksploatacji systemu.
Zbiór ryzyk pogrupowanych według jednej lub kilku kategorii.
Niedoskonałość lub wada produktu pracy, polegająca na niespełnieniu wymagań.
Stopień, w jakim dany moduł lub system może być używany przez określonych użytkowników dla osiągnięcia określonych celów w określonym kontekście użytkowania.
Wyrażenie logiczne, którego wartością może być prawda albo fałsz.
Wyrażenie logiczne, którego wartością może być prawda albo fałsz.
Dane otrzymane przez moduł lub system z zewnętrznego źródła.
Sprawdzenie poprawności i dostarczenie obiektywnego dowodu, że produkt procesu wytwarzania oprogramowania spełnia zdefiniowane wymagania.
Złożone, heterogeniczne, rozproszone systemy, które mogą być zagnieżdżone w sieciach na wielu poziomach i w wielu połączonych dziedzinach, ukierunkowane na rozwiązywanie interdyscyplinarnych problemów i zamierzeń o wielkiej skali, na ogół bez wspólnej struktury zarządczej.
Technika umożliwiająca wirtualne dostarczanie usług, które są zdalnie wdrażane, dostępne i zarządzane
Symulacja działań wykonywanych przez użytkownika określonego w profilu operacyjnym.
Jednoczesne wykonywanie wielu niezależnych wątków przez moduł lub system.
Stopień, w jakim moduł lub system wykorzystuje czas, zasoby i pojemność podczas wykonywania wyznaczonych funkcji.
Postanowienie zawierające kryteria, które należy spełnić.
Konsekwencja/wynik wykonania testu.
Konsekwencja/wynik wykonania testu.
Źródło określające oczekiwane wyniki w celu porównania z faktycznym wynikiem testowanego systemu.
Źródło określające oczekiwane wyniki w celu porównania z faktycznym wynikiem testowanego systemu.
Stopień, w jakim moduł lub system chroni informacje i dane tak, aby osoby lub inne moduły lub systemy miały stopień dostępu odpowiedni do rodzajów i poziomów autoryzacji.
Stopień, w jakim moduł lub system chroni informacje i dane tak, aby osoby lub inne moduły lub systemy miały stopień dostępu odpowiedni do rodzajów i poziomów autoryzacji.
Odpowiedź modułu lub systemu na zestaw wartości wejściowych i warunków wstępnych.
Status wyniku testu, dla którego wynik rzeczywisty jest zgodny z wynikiem oczekiwanym.
Faza testów, w której zbierane są dane z zakończonych aktywności w celu podsumowania doświadczeń, testaliów, faktów i liczb. Faza zamknięcia testów składa się z finalizowania i archiwizacji testaliów i oceny procesu testowego, włączając w to przygotowanie raportu oceny testu.
Chronologiczny zapis szczegółów związanych z wykonaniem testów.
nadzór nad generacją obciążenia wraz z kontrolą i raportowaniem wydajności modułu lub systemu.
Szkieletowa albo specjalna implementacja modułu używana podczas produkcji lub testów innego modułu, który tę zaślepkę wywołuje albo jest w inny sposób od niej zależny. Zaślepka zastępuje wywoływany moduł.
Stopień, w jakim projekt lub wewnętrzna struktura modułu lub systemu jest trudna do zrozumienia, utrzymania i zweryfikowania.
Proces, w którym podejmowane są decyzje i wdrażane środki ochronne w celu zmniejszenia lub utrzymania ryzyk na określonych poziomach.
Środowisko, w skład którego wchodzi sprzęt, wyposażenie, symulatory, narzędzia programistyczne oraz inne elementy wspierające, potrzebne do wykonania testu.
Ciąg sąsiednich krawędzi w grafie skierowanym.
Ciąg sąsiednich krawędzi w grafie skierowanym.
Środowisko dla modułu lub systemu planowane do wykorzystania w produkcji.
Środowisko, w skład którego wchodzi sprzęt, wyposażenie, symulatory, narzędzia programistyczne oraz inne elementy wspierające, potrzebne do wykonania testu.