Metoda używana do analizy przyczyn usterek (defektów). Technika modeluje wizualnie jak związki logiczne pomiędzy awariami, błędami człowieka i zewnętrznymi zdarzeniami mogą powodować powstawanie specyficznych defektów. (FTA - akronim od angielskiego Fault Tree Analysis)
Metoda używana do analizy przyczyn usterek (defektów). Technika modeluje wizualnie jak związki logiczne pomiędzy awariami, błędami człowieka i zewnętrznymi zdarzeniami mogą powodować powstawanie specyficznych defektów. (FTA - akronim od angielskiego Fault Tree Analysis)
Statystyczna technika podejmowania decyzji, używana do wyboru ograniczonej liczby czynników, które powodują znaczący ogólny efekt. Wyrażona w kategoriach poprawy jakości brzmi następująco: większość problemów (80%) jest powodowana przez stosunkowo niewielką liczbę przyczyn (20%).
Systematyczne podejście do identyfikacji i analizy ryzyka polegające na wskazywaniu możliwych stanów awarii i zapobieganiu ich wystąpieniu.
Systematyczne podejście do identyfikacji i analizy ryzyka polegające na wskazywaniu możliwych stanów awarii i zapobieganiu ich wystąpieniu.
Analiza transakcji pomiędzy ludźmi oraz wewnątrz ich umysłów, transakcja jest zdefiniowana jako bodziec i reakcja. Transakcja ma miejsce pomiędzy ludźmi a stanami ego (częściami osobowości) w umyśle osoby.
Narzędzie wykonujące analizę statyczną.
Narzędzie wykonujące analizę statyczną.
Dowolny stan, który odchodzi od oczekiwań bazujących na specyfikacji wymagań, dokumentacji projektowej, dokumentacji użytkownika, standardach, i innych albo od czyjejś percepcji lub doświadczenia. Anomalie mogą zostać znalezione podczas: przeglądów, testowania, analizy, kompilacji albo podczas użytkowania oprogramowania lub odpowiedniej dokumentacji.
Działanie człowieka powodujące powstanie nieprawidłowego rezultatu.
Podejście do mierzenia oprogramowania przy użyciu trzypoziomowego modelu: poziom konceptualny (cel), poziom operacyjny (pytanie) i poziom ilościowy (metryka).
Proces potwierdzający, że moduł, system lub osoba spełnia określone wymagania.
Iteracyjny, czterokrokowy (zaplanuj – wykonaj – sprawdź – zastosuj) proces rozwiązywania problemów, mający zastosowanie w doskonaleniu procesów.
Okres czasu rozpoczynający się, kiedy pojawi się pomysł na oprogramowanie i kończący się, gdy oprogramowanie nie jest już dostępne do użytku. Zazwyczaj cykl życia oprogramowania zawiera fazę koncepcji, fazę wymagań, fazę projektowania, fazę implementacji, fazę testów, fazę instalacji i zastępowania, fazę wykorzystania produkcyjnego i pielęgnowania oraz - czasami - fazę wycofania. Uwaga: te fazy mogą na siebie nachodzić lub mogą być wykonywane iteracyjnie.
Faza w modelu IDEAL, podczas której określa się aktualny stan w stosunku do pożądanego. Faza diagnozowania składa się z czynności charakteryzujących stany bieżący i pożądany oraz opracowanie rekomendacji.
Graficzny model używany do organizowania i przedstawienia związków pomiędzy różnymi możliwymi podstawowymi przyczynami problemu. Możliwe przyczyny rzeczywistego lub potencjalnego defektu lub awarii są porządkowane w kategoriach i podkategoriach poziomej struktury drzewiastej, z (potencjalnym) defektem lub awarią umieszczoną w korzeniu drzewa.
Graficzny model używany do organizowania i przedstawienia związków pomiędzy różnymi możliwymi podstawowymi przyczynami problemu. Możliwe przyczyny rzeczywistego lub potencjalnego defektu lub awarii są porządkowane w kategoriach i podkategoriach poziomej struktury drzewiastej, z (potencjalnym) defektem lub awarią umieszczoną w korzeniu drzewa.
Graficzny model używany do organizowania i przedstawienia związków pomiędzy różnymi możliwymi podstawowymi przyczynami problemu. Możliwe przyczyny rzeczywistego lub potencjalnego defektu lub awarii są porządkowane w kategoriach i podkategoriach poziomej struktury drzewiastej, z (potencjalnym) defektem lub awarią umieszczoną w korzeniu drzewa.
Program czynności zaprojektowanych w celu poprawy wydajności i dojrzałości procesów wytwarzania oprogramowania w organizacji oraz wyniki tego programu. (SPI - od ang. Software Process Improvement) .
Osoba wprowadzająca udoskonalenia w procesie testowym zgodnie z planem doskonalenia testów.
Faza w modelu IDEAL, podczas której ulepszenia są opracowywane, wdrażane i stosowane w organizacji. Faza „działania” składa się z następujących czynności: tworzenie rozwiązania, wdrożenie pilotowe/testowe rozwiązania, ulepszenie rozwiązania, pełne wdrożenie rozwiązania.
Wyróżniony zbiór aktywności testowych zebrany w podlegającą zarządzaniu fazę projektu, np. wykonanie testów na jakimś poziomie testów.
Graficzna reprezentacja wejść i/lub bodźców (przyczyn) z odpowiadającymi im wyjściami (skutkami), które mogą być wykorzystane do projektowania przypadków testowych.
Zespół specjalistów (od testów), którzy ułatwiają zdefiniowanie, pielęgnowanie i poprawianie procesu testowego używanego w organizacji. (TPG - od ang. Test Process Group)
Osoba, która kieruje procesem oceny. W pewnych przypadkach, np. w CMMI oraz TMMi, gdy dokonywana jest formalna ocena, główny oceniający musi być akredytowany i formalnie przeszkolony.
Model doskonalenia organizacji, który może być wykorzystywany jako harmonogram przy rozpoczynaniu, planowaniu i wdrażaniu ulepszeń. Nazwa modelu IDEAL jest akronimem od angielskich nazw pięciu faz opisywanych przez model: rozpoczęcie (ang. initializing), diagnozowanie (ang. diagnosis), ustanawianie (ang. establishing), działanie (ang. acting) oraz uczenie się (ang. learning).
Element języka programowania, który jest zwykle najmniejszą niepodzielną jednostką wykonania.
Zdolność, umiejętność i biegłość w identyfikowaniu, ocenie i zarządzaniu emocjami własnymi, innych ludzi lub grup.
Spojrzenie na jakość, zgodnie z którym jakość nie może być dokładnie zdefiniowana, ale rozpoznajemy ją, gdy ją widzimy lub jesteśmy świadomi jej braku, gdy nie występuje. Jakość zależy od percepcji oraz odczucia jednostki lub grupy w stosunku do produktu.
Spojrzenie na jakość, zgodnie z którym jakość to zdolność zaspokojenia potrzeb, pragnień i wymagań użytkownika (użytkowników). Jest to warunkowe, uzależnione od kontekstu podejście do jakości, ponieważ różne właściwości biznesowe wymagają różnych jakości produktu.
Spojrzenie na jakość, zgodnie z którym jakość jest zdefiniowana przez cenę. Jakość produktu lub usługi rozumiemy jako to, co dostarcza pożądanego wykonania przy akceptowalnym koszcie. Jakość jest określana w procesie decyzyjnym interesariuszy na zasadzie "coś za coś", czynniki brane pod uwagę to czas, pracochłonność i koszt.
Spojrzenie na jakość, zgodnie z którym jakość jest mierzona przez stopień, w jakim produkt lub usługa jest zgodna z zamierzonym projektem i wymaganiami. Jakość wynika z użytego procesu (użytych procesów).
Metryka wspierająca ocenę wydajności procesu.
Oparte o wykorzystanie komputerów procesy, techniki i narzędzia wspomagające testowanie. (CAST od ang. Computer Aided Software Testing)
zestaw działań mających na celu ocenę jakości modułu lub systemu.
Przedstawienie – przy pomocy tablicy rozdzielczej – statusu organizacji i kondycji przedsiębiorstwa.
Całkowity koszt poniesiony na działania jakościowe, na który składają się koszty działań prewencyjnych, koszty wykrycia, koszty awarii wewnętrznych i koszty awarii zewnętrznych.
Model usprawniania procesu testowego oparty na zawartości, zbudowany w oparciu o dwanaście procesów krytycznych. Zawierają one bardzo widoczne procesy, przy pomocy których pracownicy i kierownictwo oceniają kompetencje, oraz najważniejsze procesy, których wydajność wpływa na zysk i reputację organizacji. (CTP - od ang. Critical Testing Processes)
Element niezbędny w organizacji lub projekcie do wypełnienia jej/jego misji. Krytyczne czynniki sukcesu to te czynniki lub aktywności, które są niezbędne do zapewnienia powodzenia.
Deklaracja naśladująca manifest zwinnego wytwarzania oprogramowania określająca wartości ważne dla poprawy procesu testowego. Są to: elastyczność ponad szczegółowe procesy, ukierunkowanie na praktykę ponad ukierunkowanie na procesy, przeglądy koleżeńskie zamiast (departamentów) zarządzania jakością, ukierunkowanie na biznes ponad ukierunkowanie się na model.
Skala pomiaru i sposób jej stosowania do pomiarów.
Liczba bądź kategoria przypisana do atrybutu/cechy obiektu poprzez wykonanie pomiaru.
Ustrukturalizowany zbiór elementów opisujący pewne aspekty dojrzałości organizacji, stanowiący również pomoc w definiowaniu i rozumieniu procesów w organizacji.
Nienormatywny model zarządzania jakością w organizacji, zdefiniowany i utrzymywany przez Europejską Fundację Zarządzania Jakością, oparty o pięć kryteriów „otwierających możliwości” (pokrywających to, co organizacja robi) i cztery kryteria „wynikowe” (pokrywających to, co organizacja osiąga).
Model procesu zawierający szczegółowy opis dobrych praktyk inżynierskich, np. praktyk stosowanych w testowaniu.
Struktura, w której procesy tego samego rodzaju są sklasyfikowane w ogólnym modelu.
Narzędzie wykonujące analizę statyczną.
Formalny, o ile to możliwe obowiązkowy, zbiór wymagań stworzony i używany do opisu zalecanego spójnego podejścia do sposobu pracy lub do dostarczania wytycznych (np. normy ISO/IEC, normy IEEE lub normy w organizacjach).
Uporządkowana ocena procesów wytwarzania oprogramowania w organizacji w stosunku do modelu wzorcowego.
Osoba przeprowadzająca ocenę. Dowolny członek zespołu oceniającego.
Liczba defektów wykrytych na poziomie testowania podzielona przez liczbę defektów wykrytych w całym cyklu życia oprogramowania (na poziomie testów i później).
Liczba defektów wykrytych na poziomie testowania podzielona przez liczbę defektów wykrytych w całym cyklu życia oprogramowania (na poziomie testów i później).
Plan osiągnięcia celów doskonalenia procesu testowego oparty na zrozumieniu aktualnych mocnych i słabych stron procesów testowych w organizacji i aktywów procesu testowego.
Czynność tworzenia planów testów lub wprowadzanie do nich zmian
Przyczyna defektu, która – gdy zostanie wyeliminowana – wystąpienie tego typu defektu redukuje lub usuwa.
Dokument wysokiego poziomu opisujący zasady, podejście i główne zadania w organizacji dotyczące testowania.
Dokument wysokiego poziomu opisujący zasady, podejście i główne zadania w organizacji dotyczące testowania.
Proces przypisania liczby bądź kategorii do obiektu, mający na celu opisanie danej właściwości obiektu.
Działanie człowieka powodujące powstanie nieprawidłowego rezultatu.
Stopień w procesie doskonalenia względem wcześniej zdefiniowanego zbioru obszarów procesowych, dla których mają być spełnione wszystkie cele w zbiorze.
Poziom (biznesowej) ważności określony dla elementu, np. defektu.
Ustrukturalizowana metodyka testowania, wykorzystywana również jako model doskonalenia procesu testowania oparty o zawartość. Nie wymaga ona, by poprawę przeprowadzać w zadanym porządku. (STEP od ang. Systematic Test and Evaluation Process)
Metodyka inżynierii oprogramowania używana w ramach zwinnego wytwarzania oprogramowania. Jej podstawowe praktyki to: programowanie w parach, wykonywanie dokładnych przeglądów kodu, testowanie modułowe całego kodu, jasność i przejrzystość kodu.
Dokument podsumowujący wyniki oceny, np. wnioski, zalecenia oraz ustalenia.
Zbieranie i analizowanie danych z aktywności testowych, a następnie konsolidacja tych danych w raporcie dla interesariuszy.
Komercyjna, adaptowalna struktura iteracyjnego wytwarzania oprogramowania składająca się z czterech faz życia projektu: rozpoczęcie, opracowanie, budowa i przekazanie.
Struktura modelu dojrzałości organizacyjnej, w której poziomy dojrzałości określają jedynie zalecaną kolejność usprawnień procesów w określonym obszarze procesowym.
Struktura modelu, w którym osiągnięcie celów zbioru obszarów procesowych określa poziom dojrzałości, każdy poziom stanowi podstawę dla następnych poziomów.
Ustrukturalizowane podejście do zapoznania się z wyciągniętymi wnioskami i stworzenia konkretnych planów działań mających na celu poprawę następnego projektu lub następnego etapu projektu.
Faza w modelu IDEAL, podczas której wypracowywana jest podstawa do zapewnienia sukcesu procesu doskonalenia. Faza rozpoczęcia składa się z następujących czynności: określenie kontekstu, zdobycie sponsorów, i nakreślenie infrastruktury.
Czynnik, który w przyszłości może skutkować negatywnymi konsekwencjami.
Iteracyjna, przyrostowa struktura zarządzania projektem, powszechnie stosowana w zwinnym wytwarzaniu oprogramowania.
Nieprzerwany okres czasu poświęcony na testowanie.
Stopień w jakim moduł lub system może być dostosowany do zmieniającego się obciążenia.
Spotkanie na końcu projektu, podczas którego członkowie zespołu projektowego oceniają projekt i wyciągają wnioski, które mogą być wykorzystane w następnym projekcie.
Spotkanie na końcu projektu, podczas którego członkowie zespołu projektowego oceniają projekt i wyciągają wnioski, które mogą być wykorzystane w następnym projekcie.
Środowisko, w skład którego wchodzi sprzęt, wyposażenie, symulatory, narzędzia programistyczne oraz inne elementy wspierające, potrzebne do wykonania testu.
Formalny, o ile to możliwe obowiązkowy, zbiór wymagań stworzony i używany do opisu zalecanego spójnego podejścia do sposobu pracy lub do dostarczania wytycznych (np. normy ISO/IEC, normy IEEE lub normy w organizacjach).
Zestaw jednego lub więcej przypadków testowych.
Podejście do testowania stosowane w projektach korzystających z metodyk zwinnych, stosujące techniki i metody takie jak programowanie ekstremalne (XP), traktujące wytwarzanie jako "klienta testowania" i kładące nacisk na metodę „najpierw testuj”.
Ciągła (nie etapowa) struktura doskonalenia procesu testowego z biznesowego punktu widzenia, opisująca kluczowe elementy efektywnego i skutecznego procesu testowego.
Faza w modelu IDEAL, podczas której uczymy się na podstawie doświadczeń i doskonalimy nasze możliwości adaptowania nowych procesów i technologii w przyszłości. Faza uczenia się składa się z następujących czynności: analiza i ocena, oraz propozycja działań w przyszłości.
Faza w modelu IDEAL, podczas której planuje się jak organizacja osiągnie swoje zamierzenia. Ta faza składa się z czynności ustalenia priorytetów, opracowania podejścia oraz planowania działań.
Sprawdzanie poprawności i dostarczenie obiektywnego dowodu, że produkt procesu wytwarzania oprogramowania spełnia potrzeby i wymagania użytkownika.
Stopień wpływu defektu na rozwój lub działanie modułu lub systemu.
Sprawdzenie poprawności i dostarczenie obiektywnego dowodu, że produkt procesu wytwarzania oprogramowania spełnia zdefiniowane wymagania.
Metryka wspierająca ocenę wydajności procesu.
Model procesu zawierający szczegółowy opis dobrych praktyk inżynierskich, np. praktyk stosowanych w testowaniu.
Nadmierna emocjonalna lub psychologiczna zależność od innej osoby, szczególnie w próbach zmiany aktualnego (niepożądanego) zachowania tej osoby, przy równoczesnym wspieraniu jej w kontynuowaniu tegoż zachowania. Na przykład, w testowaniu oprogramowania, narzekanie na opóźnione dostawy i równocześnie radowanie się z koniecznego „heroizmu” wymagającego pracy po godzinach, by nadrobić opóźnienie, co wzmacnia tylko opóźnienia.
Faza testów, w której zbierane są dane z zakończonych aktywności w celu podsumowania doświadczeń, testaliów, faktów i liczb. Faza zamknięcia testów składa się z finalizowania i archiwizacji testaliów i oceny procesu testowego, włączając w to przygotowanie raportu oceny testu.
Ogół skoordynowanych czynności mających na celu kierowanie organizacją i kontrolowanie jej pod kątem jakości obejmujących zdefiniowanie polityki jakościowej i celów jakościowych, planowanie jakości, kontrolowanie jakości, zapewnienie jakości i poprawę jakości.
Stosowane w całej organizacji podejście do zarządzania koncentrujące się na jakości, oparte na udziale w nim wszystkich członków organizacji i mające na celu długofalowy sukces poprzez satysfakcję klientów oraz korzyści dla wszystkich członków organizacji oraz społeczeństwa. Zarządzanie poprzez jakość składa się z następujących faz: planowanie, organizowanie, kierowanie, kontrolowanie i zapewnienie. (TQM od ang. Total Quality Management).
(1) Ustrukturalizowane podejście do przejścia (przechodzenia) jednostek i organizacji z bieżącego stanu do przyszłego pożądanego stanu. (2) Kontrolowany sposób wprowadzania zmiany, lub proponowanej zmiany, do produktu lub usługi.
Ramy procesu, które opisują kluczowe elementy efektywnego rozwoju produktu i procesu utrzymania. Zintegrowany model dojrzałości organizacyjnej składa się z najlepszych praktyk w planowaniu, inżynierii i zarządzaniu rozwojem i utrzymaniem produktu. (CMMI - od ang. Capability Maturity Model Integration)
Pięciostopniowa struktura umożliwiająca doskonalenie procesu testowego, zgodna ze Zintegrowanym Modelem Dojrzałości Organizacyjnej - Capability Maturity Model Integration (CMMI), która opisuje kluczowe elementy efektywnego procesu testowego. (TMMi - od ang. Test Maturity Model integration).
instrument strategicznego zarządzania działaniem firmy, który umożliwia mierzenie, czy operacyjna działalność organizacji jest zgodna z jej celami określonymi w biznesowej wizji i strategii.
Grupa metodyk wytwarzania oprogramowania oparta na iteracyjnym, przyrostowym modelu wytwarzania oprogramowania, w których wymagania i rozwiązania ewoluują poprzez współpracę w ramach samoorganizujących się, wielofunkcyjnych zespołów.
Stopień, w jakim projekt lub wewnętrzna struktura modułu lub systemu jest trudna do zrozumienia, utrzymania i zweryfikowania.
Środowisko, w skład którego wchodzi sprzęt, wyposażenie, symulatory, narzędzia programistyczne oraz inne elementy wspierające, potrzebne do wykonania testu.
Średni czas, w jakim system będzie uruchomiony po awarii. (MTTR od ang. Mean Time To Repair).
Uśredniony czas pomiędzy kolejnymi awariami modułu lub systemu. (MTBF od ang. Mean Time Between Failures).
Środowisko, w skład którego wchodzi sprzęt, wyposażenie, symulatory, narzędzia programistyczne oraz inne elementy wspierające, potrzebne do wykonania testu.