Een formele test met betrekking tot gebruikersbehoeften, eisen (requirements) en bedrijfsprocessen, die wordt uitgevoerd om vast te stellen of een systeem al dan niet aan de acceptatiecriteria voldoet, en om de gebruiker, klant of een andere geautoriseerde entiteit informatie te geven om te kunnen besluiten het systeem wel of niet te accepteren.
Gebruiker of een ander persoon of systeem die op een specifieke manier met het testobject communiceert.
Het vermogen van het softwareproduct om de gebruiker in staat te stellen te begrijpen of de software geschikt is en hoe deze kan worden gebruikt voor specifieke taken en gebruikscondities.
Het vermogen van het softwareproduct om de gebruiker in staat te stellen te begrijpen of de software geschikt is en hoe deze kan worden gebruikt voor specifieke taken en gebruikscondities.
Het resultaat van een evaluatie die een belangrijke kwestie, probleem of kans identificeert.
Een reeks geautomatiseerde tests die de integriteit van elke nieuwe build valideert en de belangrijkste- / kernfunctionaliteit, stabiliteit en testbaarheid ervan verifieert.
Een openbaar weergegeven diagram dat de resterende inspanning versus de tijd weergeeft binnen een iteratie. Het toont de status en trend benodigd voor het voltooien van de taken van de iteratie. Op de X-as staan meestal de dagen in de sprint, terwijl de Y-as de resterende inspanning toont (meestal in ideale engineering-uren of story points).
Een analysetechniek met als doel om de oorzaak van fouten (defects) te identificeren. Door correctieve maatregelen op de oorzaak te nemen, wordt getracht de kans op het opnieuw optreden van deze fouten te minimaliseren.
Een analysemethode die vaststelt welke delen van de software zijn uitgevoerd (of afgedekt) door de testset en welke delen niet, bijvoorbeeld dekkingsgraad voor programmaregels, beslissingen of condities.
De mate waarin een component of systeem informatie kan uitwisselen met andere componenten en systemen, en / of de vereiste functies uitvoeren terwijl dezelfde hardware- of softwareomgeving wordt gedeeld.
De mate waarin een component of systeem een ontwerp en / of interne structuur heeft die moeilijk te begrijpen, te onderhouden en te verifiëren is.
De samenstelling van een component of systeem bepaald door het aantal, de aard en de onderlinge relaties van de onderliggende delen.
Een discipline die technische- en administratieve sturing geeft aan en toezicht houdt op:
• het vaststellen en documenteren van de functionele- en fysieke kenmerken van een configuratie-elementen,
• het beheren van wijzigingen van deze kenmerken,
• het vastleggen van en rapporteren over de status van het doorvoeren van wijzigingen,
• het verifiëren ten aanzien van het voldoen aan de gespecificeerde eisen.
Het proces van het vinden, analyseren en verwijderen van de oorzaken van fouten (failures) in software.
Testen waarbij de software van een component of systeem wordt uitgevoerd.
Een kenmerk van een component of systeem dat impliciet of expliciet wordt gespecificeerd door een eisendocument (bijvoorbeeld betrouwbaarheid, bruikbaarheid of ontwerprestricties).
De mate van effect die een fout (defect) heeft op de ontwikkeling of op het functioneren van een component of systeem.
Testen gebaseerd op de ervaring, kennis en intuïtie van de tester.
Een software engineering methode die wordt gebruikt binnen agile software ontwikkeling waarbij kernelementen zijn: programmeren in tweetallen, het doen van uitgebreide code reviews, unit testen op alle code en het nastreven van eenvoud en duidelijkheid binnen de code.
Een menselijke actie die tot een incorrect resultaat leidt.
De percepties en reacties van een persoon die voortvloeien uit het gebruik of het verwachte gebruik van een softwareproduct.
Alle componenten van een systeem dat informatie en bedieningselementen biedt voor de gebruiker om specifieke taken met het systeem uit te voeren.
Het resultaat van de test is "gefaald" als het werkelijke - en verwachte resultaat niet overeenkomen.
Een test wordt als geslaagd beschouwd als de feitelijke resultaten en de verwachte resultaten overeenkomen.
Het proces om componenten of systemen te combineren tot een groter geheel.
Testen gericht op het vinden van fouten in de koppelingen en in de interactie tussen geïntegreerde componenten of systemen.
Een ontwikkellevenscyclus waarbij een project gebruikelijk in een groot aantal iteraties is opgedeeld. Elke iteratie is een volledige ontwikkelcyclus die in een (interne of externe) oplevering resulteert van een werkend product of een deel van het definitieve te ontwikkelen product. Het product evolueert met iedere iteratie verder tot het uiteindelijke en definitieve product.
De mate waarin een component, systeem of proces voldoet aan gespecificeerde eisen en / of gebruikers / klant behoeften en verwachtingen.
Onderdeel van het kwaliteitsbeheer, dat zich concentreert op het creëren van vertrouwen dat aan de kwaliteitseisen wordt voldaan.
De operationele technieken en activiteiten, deel uitmakend van kwaliteitsmanagement, gericht op het voldoen aan kwaliteitseisen.
Het getal of de categorie die op grond van een meting aan een attribuut van een entiteit wordt toegewezen.
Een menselijke actie die tot een incorrect resultaat leidt.
De meeteenheid en de methode die voor een meting worden gebruikt.
Testen op basis van of met modellen.
Een analysetechniek met als doel om de oorzaak van fouten (defects) te identificeren. Door correctieve maatregelen op de oorzaak te nemen, wordt getracht de kans op het opnieuw optreden van deze fouten te minimaliseren.
Een reeks gebeurtenissen (bijvoorbeeld uitvoerbare programmaregels) binnen een component of systeem, met een beginpunt en een eindpunt.
Testen om de prestaties van een softwareproduct te bepalen.
Een op consensus gebaseerde schattingsmethode, meestal gebruikt om de inspanning of relatieve grootte van user stories in Agile softwareontwikkeling te schatten. Het is een variatie op de Wideband Delphi-methode met behulp van een pak kaarten met waarden die de eenheden voorstellen waarin het team schat.
De mate van (bedrijfs)belang die ergens aan, bijvoorbeeld een fout (defect), wordt toegekend.
Een verzameling van onderling gerelateerde activiteiten, die invoerwaarden omzetten in uitvoerwaarden.
Een programma van activiteiten ingericht om de prestaties en volwassenheid van het organisatieproces te verbeteren, alsmede de resultaten van het programma zelf.
Een entiteit in een programmeertaal, die bestaat uit de kleinst mogelijke ondeelbare eenheid van programma-uitvoering.
Een tool dat een omgeving biedt voor programma- of componenttesten waarin een component in isolatie getest kan worden of met geschikte stubs en drivers. Het biedt ook andere ondersteuning voor de ontwikkelaar zoals debug mogelijkheden.
Een project is een unieke verzamelingen van gecoördineerde en beheerste activiteiten, met een begin- en een einddatum gericht op het bereiken van een doel in overeenkomst met specifieke eisen, inclusief randvoorwaarden betreffende tijd, geld en middelen
Een specifiek aanpasbaar iteratief software ontwikkelproces dat uit vier cyclische projectfasen bestaat: Opstart, Detaillering, Bouw en Transitie.
Een tool dat ondersteunt bij het vastleggen van eisen, kenmerken van eisen (Bijvoorbeeld prioriteit, verantwoordelijke, en bron) en nadere toelichting. Het tool ondersteunt bij de traceerbaarheid van eisen op verschillende niveaus en bij het wijzigingsbeheer van eisen. Sommige requirementsmanagementtools bieden ook functionaliteit voor statische analyse, zoals consistentiecontrole en controle op het overtreden van vooraf gedefinieerde regels betreffende het vastleggen van eisen.
Het gevolg / uitkomst van het uitvoeren van een test. Het bevat schermuitvoer, gegevenswijzigingen, rapporten en het verzenden van communicatieboodschappen.
Een vergadering aan het einde van een project waarbij de projectteamleden het project evalueren en lessen leren die kunnen worden toegepast op het volgende project.
Een factor die kan uitmonden in toekomstige negatieve gevolgen.
De mate waarin een component of systeem correct kan functioneren ondanks ongeldige invoer of onder belastende omgevingsfactoren.
Een iteratief incrementeel raamwerk voor het beheersen van projecten, dat veelal wordt toegepast bij agile software ontwikkeling.
Het nabootsen van bepaalde gedragingen van een fysiek of abstract systeem door een ander systeem.
Computerprogramma’s, procedures en mogelijk bijhorende documentatie en gegevens die relevant zijn voor de uitvoering van een computersysteem.
Een tijdsperiode die begint wanneer een softwareproduct wordt bedacht en eindigt wanneer de software niet langer beschikbaar is voor gebruik. De software levenscyclus bevat typisch een conceptuele-, eisen-, ontwerp-, implementatie-, test-, installatie-, uitrol-, productie- en beheerfase en soms een afbouwfase. Noot: Deze fases kunnen overlappend of iteratief worden uitgevoerd.
Documentatie die een gedetailleerde beschrijving van een component of systeem verschaft voor het ontwikkelen en het testen ervan.
Formele, mogelijk verplichte, set van eisen die zijn ontwikkeld en worden gebruikt om een consistente manier van werken voor te schrijven of om in richtlijnen te voorzien. (bijvoorbeeld ISO/IEC standaarden, IEEE standaarden, en organisatie specifieke standaarden).
Een geïntegreerd systeem testen om te controleren of het voldoet aan specifieke vereisten.
Een verzameling van één of meer testgevallen
Het gebruik van software om testactiviteiten uit te voeren of te ondersteunen, bijvoorbeeld testbeheer, testontwerp, testuitvoering en het controleren van de resultaten.
Een omgeving die hardware, instrumentatie, simulatoren, softwareprogramma’s en andere ondersteunende elementen bevat die nodig zijn om een test uit te voeren.
De berekende voorspelling van een resultaat gerelateerd aan verschillende testaspecten (bijvoorbeeld: gedane inspanning, afrondingsdatum, benodigde kosten, aantal testgevalen, etc.) welke bruikbaar is, zelfs als de invoergegevens onvolledig, onzeker of onzuiver zijn.
Een type testtool dat het mogelijk maakt dat gegevens geselecteerd worden uit een bestaande database of gecreëerd, gegenereerd, gemanipuleerd of gewijzigd worden voor gebruik in testen.
Het proces bestaande uit alle levenscyclusactiviteiten, zowel statisch als dynamisch, die te maken hebben met planning, voorbereiding en evaluatie van softwareproducten en aanverwante zaken om aan te tonen dat ze aan de gespecificeerde eisen voldoen, om aan te tonen dat wordt voldaan aan de doelstelling en om fouten op te sporen.
Een geschoolde professional die zich bezighoudt met het testen van een component of systeem.
Een type testtool dat het mogelijk maakt dat gegevens geselecteerd worden uit een bestaande database of gecreëerd, gegenereerd, gemanipuleerd of gewijzigd worden voor gebruik in testen.
Een tool dat hulp biedt bij het testmanagement en beheersen van een testproces. Het heeft vaak meerdere mogelijkheden, denk aan testware beheer, het plannen van tests, het vastleggen van resultaten, voortgangsbeheer, bevindingenbeheer en testrapportage.
Een omgeving die hardware, instrumentatie, simulatoren, softwareprogramma’s en andere ondersteunende elementen bevat die nodig zijn om een test uit te voeren.
Een tool dat ondersteuning biedt bij de testontwerpactiviteit door testinvoer te genereren op basis van een specificatie die mogelijk in een CASE-tool is opgeslagen, bijvoorbeeld een requirements managementtool, op basis van de gespecificeerde testcondities opgeslagen in het tool zelf, of van de code.
Een omgeving die hardware, instrumentatie, simulatoren, softwareprogramma’s en andere ondersteunende elementen bevat die nodig zijn om een test uit te voeren.
De activiteit waarin een testplan wordt opgesteld of bijgewerkt.
Het verzamelen en analyseren van data van testactiviteiten en vervolgens het samenvoegen van deze data in een rapport om de belanghebbenden te informeren.
Het gevolg / uitkomst van het uitvoeren van een test. Het bevat schermuitvoer, gegevenswijzigingen, rapporten en het verzenden van communicatieboodschappen.
Een ononderbroken tijdsperiode waarbinnen testen worden uitgevoerd. Tijdens exploratory testing is iedere testsessie gebaseerd op een manifest, maar testers kunnen ook nieuwe mogelijkheden of bevindingen tijdens een sessie onderzoeken. De tester creëert en voert testgevallen gaandeweg uit en legt de voortgang vast.
Een reeks testgevallen of testprocedures die in een specifieke testcyclus moeten worden uitgevoerd.
Een computerprogramma dat één of meer testactiviteiten ondersteunt zoals planning en beheer, het specificeren, het opbouwen van initiële bestanden en gegevens, het uitvoeren van de test en testanalyse.
Het gevolg / uitkomst van het uitvoeren van een test. Het bevat schermuitvoer, gegevenswijzigingen, rapporten en het verzenden van communicatieboodschappen.
Het proces van het uitvoeren van een test op de component of het systeem, waarbij werkelijke resultaten worden geproduceerd.
Een testtool die tests uitvoert tegen een bepaald testeenheid en de uitkomsten evalueert op basis van verwachte resultaten en postcondities.
Het gevolg / uitkomst van het uitvoeren van een test. Het bevat schermuitvoer, gegevenswijzigingen, rapporten en het verzenden van communicatieboodschappen.
Een opeenvolging van transacties in een dialoog tussen een gebruiker en component of systeem met een tastbaar resultaat, waar een gebruiker een persoon kan zijn of iets dat informatie uitwisselt met het systeem.
Een meta gebruikers- of bedrijfseis die gewoonlijk binnen agile softwareontwikkeling wordt gebruikt, meestal bestaande uit één zin in dagelijks- of zakelijk taalgebruik waarin wordt vastgelegd welke functionaliteit een gebruiker nodig heeft en de reden hierachter, eventuele niet-functionele criteria en ook acceptatiecriteria worden vastgelegd.
Bevestiging door onderzoek en door aanleveren van objectief bewijsmateriaal dat aan de eisen ten aanzien van een specifieke wijze van gebruik of toepassing is voldaan.
Een opslagelement in een computer dat door een softwareprogramma te benaderen is door ernaar met een naam te verwijzen.
Bevestiging door onderzoek en door het aanleveren van objectief bewijsmateriaal dat aan de gespecificeerde eisen is voldaan.
Testen gebaseerd op de analyse van de interne structuur van een component of systeem.