Narzędzie wykonujące analizę statyczną.
Narzędzie wykonujące analizę statyczną.
Powtarzalna akcja, proces, struktura lub rozwiązanie wielokrotnego użytku, które początkowo wydawało się korzystne i jest często używane, ale jest nieskuteczne i/lub nieproduktywne w zastosowaniu.
Przechwycenie, naśladowanie lub modyfikowanie oraz następnie przesłanie wiadomości (np. transakcji kartą kredytową) przez stronę trzecią w ten sposób, że użytkownik pozostaje nieświadomy jej istnienia.
Próba uzyskania nieautoryzowanego dostępu do modułu lub systemu, zasobów, informacji lub próba naruszenia integralności systemu.
Użycie oprogramowania, np. narzędzia rejestrująco-odtwarzającego, w celu kontrolowania wykonania testu, porównania rezultatów rzeczywistych z oczekiwanymi, ustawienia warunków wstępnych testu i innych funkcji kontroli i raportowania testu.
Atak na zabezpieczenia, mający na celu przeładowanie systemu żądaniami tak, by uprawnione żądania nie mogły być obsługiwane.(od ang. DoS Denial of Service)
Testowanie komponentu lub systemu niezgodnie z jego przeznaczeniem.
Działanie człowieka powodujące powstanie nieprawidłowego rezultatu.
Proces potwierdzający, że moduł, system lub osoba spełnia określone wymagania.
Atak, który pozwala atakującemu na wstrzykniecie złośliwego kodu w czyjąś dotychczas bezpieczną stronę internetową.
Okres czasu rozpoczynający się, kiedy pojawi się pomysł na oprogramowanie i kończący się, gdy oprogramowanie nie jest już dostępne do użytku. Zazwyczaj cykl życia oprogramowania zawiera fazę koncepcji, fazę wymagań, fazę projektowania, fazę implementacji, fazę testów, fazę instalacji i zastępowania, fazę wykorzystania produkcyjnego i pielęgnowania oraz - czasami - fazę wycofania. Uwaga: te fazy mogą na siebie nachodzić lub mogą być wykonywane iteracyjnie.
Narzędzie używane przez programistów do odtwarzania awarii, śledzenia stanu programu i odszukiwania usterek. Debugery umożliwiają programistom wykonywanie programów krok po kroku, zatrzymywanie wykonania programu na dowolnej instrukcji oraz sprawdzanie i ustawianie wartości zmiennych.
Osobiste doświadczenia i reakcje z użycia lub przewidywanego użycia produktu software'owego.
Wskaźnik, który wskazuje na adres, który jest poza zakresem tego wskaźnika lub który nie istnieje.
Abstrakcyjna reprezentacja przedstawiająca odwołania pomiędzy procedurami i funkcjami w programie.
Rodzaj interfejsu, który umożliwia użytkownikom interakcję z komponentem lub systemem za pomocą graficznych ikon i wizualnych wskaźników. (GUI od ang. Graphical User Interface).
Wskaźnik w dokumencie elektronicznym, który stanowi odwołanie do innego dokumentu elektronicznego.
Organizacyjne artefakty niezbędne do przeprowadzenia testu, składające się ze środowisk testowych, narzędzi testowych, wyposażenia biurowego i procedur.
Element języka programowania, który jest zwykle najmniejszą niepodzielną jednostką wykonania.
Wszystkie moduły systemu, które dostarczają informacji i nadzorują użytkownika, by zrealizować określone zadania systemu.
Stopień, w jakim moduł lub system może wymieniać informacje z innymi modułami lub systemami lub wykonywać wymagane funkcje, współużytkując to samo środowisko sprzętowe lub programowe.
Skala pomiaru i sposób jej stosowania do pomiarów.
Liczba bądź kategoria przypisana do atrybutu/cechy obiektu poprzez wykonanie pomiaru.
dowolny model używany w testowaniu opartym na modelu.
Narzędzie wykonujące analizę statyczną.
Narzędzie używane przez programistów do odtwarzania awarii, śledzenia stanu programu i odszukiwania usterek. Debugery umożliwiają programistom wykonywanie programów krok po kroku, zatrzymywanie wykonania programu na dowolnej instrukcji oraz sprawdzanie i ustawianie wartości zmiennych.
Narzędzie do posiewu (tzn. celowego dodawania) usterek w module lub systemie.
Narzędzie do posiewu (tzn. celowego dodawania) usterek w module lub systemie.
Narzędzie używane do sprawdzania, czy na stronie internetowej są wadliwie (działające nieprawidłowo) hiperłącza.
Narzędzie testowe, które wykonuje testy na wyznaczonym obiekcie testowym i ocenia wyniki w stosunku do oczekiwanych wyników i warunków końcowych.
Podejście do automatyzacji testów, w którym wejścia do przedmiotu testów są nagrywane podczas testów manualnych w celu wygenerowania automatycznych skryptów, które mogą być uruchomione później.
Podejście do automatyzacji testów, w którym wejścia do przedmiotu testów są nagrywane podczas testów manualnych w celu wygenerowania automatycznych skryptów, które mogą być uruchomione później.
Status wyniku testu, w którym rzeczywisty wynik nie zgadza się z wynikiem oczekiwanym.
Formalny, o ile to możliwe obowiązkowy, zbiór wymagań stworzony i używany do opisu zalecanego spójnego podejścia do sposobu pracy lub do dostarczania wytycznych (np. normy ISO/IEC, normy IEEE lub normy w organizacjach).
Wynik kontroli, który identyfikuje pewne istotne kwestie, problemy lub możliwości.
Stopień, w jakim system lub moduł może działać prawidłowo przy nieprawidłowych danych lub przy niekorzystnych warunkach środowiskowych.
Plan testu, który odnosi się do jednego poziomu testowania.
Czynność tworzenia planów testów lub wprowadzanie do nich zmian
Pokrycie wszystkich możliwych kombinacji wszystkich wyników pojedynczych warunków w ramach jednej instrukcji.
Pokrycie wszystkich możliwych kombinacji wszystkich wyników pojedynczych warunków w ramach jednej instrukcji.
Pokrycie wyników warunków.
Pokrycie wyników warunków.
Wysokopoziomowy dokument opisujący zasady, podejście i podstawowe cele w organizacji dotyczące zabezpieczeń.
Proces przypisania liczby bądź kategorii do obiektu, mający na celu opisanie danej właściwości obiektu.
Działanie człowieka powodujące powstanie nieprawidłowego rezultatu.
Zapasowy tryb operacyjny, w którym funkcje systemu, gdy stają się one niedostępne, są przejmowane przez system pomocniczy.
Dokumentacja definiująca określoną liczbę wirtualnych użytkowników, którzy przetwarzają określony zestaw transakcji w zadanym przedziale czasowym, którego testowany moduł lub system może doświadczyć podczas produkcji.
Ciąg możliwych zmian stanu obiektów danych.
Konsekwencja/wynik wykonania testu.
Konsekwencja/wynik wykonania testu.
Czynnik, który w przyszłości może skutkować negatywnymi konsekwencjami.
Nieprzerwany okres czasu poświęcony na testowanie.
Stopień w jakim moduł lub system może być dostosowany do zmieniającego się obciążenia.
Statyczny analizator używany do wykrywania bezbronności bezpieczeństwa w kodzie.
Środowisko, w skład którego wchodzi sprzęt, wyposażenie, symulatory, narzędzia programistyczne oraz inne elementy wspierające, potrzebne do wykonania testu.
Rodzaj wstrzyknięcia kodu w zapytanie języka SQL.
Fizyczny lub funkcjonalny przejaw awarii.
Formalny, o ile to możliwe obowiązkowy, zbiór wymagań stworzony i używany do opisu zalecanego spójnego podejścia do sposobu pracy lub do dostarczania wytycznych (np. normy ISO/IEC, normy IEEE lub normy w organizacjach).
standard opisujący cechy projektu lub opis projektu danych lub modułów programu.
Narzędzie dostarczające środowisko do testów automatycznych. Na ogół zawiera jarzmo testowe i biblioteki testowe.
Urządzenie, program komputerowy albo system używany podczas testowania, który przy zadanym zbiorze wejść zachowuje się lub działa tak jak dany system.
Proces kodowania informacji w ten sposób, by tylko upoważnione strony mogły pobierać oryginalną informację, na ogół przy użyciu określonego klucza dekodującego lub specjalnego procesu.
Zestaw jednego lub więcej przypadków testowych.
Testowanie oparte na analizie wewnętrznej struktury modułu lub systemu.
Testowanie oparte na analizie wewnętrznej struktury modułu lub systemu.
Testowanie komponentu lub systemu niezgodnie z jego przeznaczeniem.
Testowanie oparte na lub wykorzystujące modele. (MBT - od ang. Model-Based Testing) .
Testowanie zmian we wdrożonym systemie lub testowanie wpływu zmienionego środowiska na wdrożony system.
Testowanie oparte na analizie wewnętrznej struktury modułu lub systemu.
Typ testowania wydajnościowego wykonywany, by określić jak system lub jego moduł pracuje na przewidywanej lub wyspecyfikowanej granicy obciążenia lub poza nią lub też przy ograniczonym dostępie do pamięci lub serwerów.
Białoskrzynkowa technika testowania, w której przypadki testowe są projektowane tak, aby wykonywać ścieżki definicja-użycie dla poszczególnych zmiennych.
Testowanie oparte na analizie wewnętrznej struktury modułu lub systemu.
Testowanie mające na celu określenie skalowalności oprogramowania.
Testowanie oparte na analizie wewnętrznej struktury modułu lub systemu.
Testowanie oparte na analizie wewnętrznej struktury modułu lub systemu.
Testowanie oparte na analizie wewnętrznej struktury modułu lub systemu.
Testowanie oparte na analizie wewnętrznej struktury modułu lub systemu.
Testowanie komponentu lub systemu niezgodnie z jego przeznaczeniem.
Białoskrzynkowa technika testowania w której przypadki testowe są zaprojektowane tak, sprawdzić pojedyncze wyniki warunków, których zmiana niezależnie wpływa na wynik decyzji.
Testowanie mające na celu ustalenia współdziałania oprogramowania.
Testowanie mające na celu sprawdzenie zabezpieczeń oprogramowania.
Wartość danej wejściowej.
Wyrażenie logiczne, którego wartością może być prawda albo fałsz.
Wyrażenie logiczne, którego wartością może być prawda albo fałsz.
Pokrycie wszystkich możliwych kombinacji wszystkich wyników pojedynczych warunków w ramach jednej instrukcji.
Stopień wpływu defektu na rozwój lub działanie modułu lub systemu.
Sprawdzenie poprawności i dostarczenie obiektywnego dowodu, że produkt procesu wytwarzania oprogramowania spełnia zdefiniowane wymagania.
Dana, która określa lokalizację innej zmiennej.
Proces zamierzonego dodawania defektów do systemu w celu wykrycia, czy system może wykryć defekt i pracować mimo jego występowania. Wstrzykiwanie błędów stara się imitować błędy, które mogą wystąpić w produkcji.
Konsekwencja/wynik wykonania testu.
Konsekwencja/wynik wykonania testu.
Szkieletowa albo specjalna implementacja modułu używana podczas produkcji lub testów innego modułu, który tę zaślepkę wywołuje albo jest w inny sposób od niej zależny. Zaślepka zastępuje wywoływany moduł.
Białoskrzynkowa technika testowania w której przypadki testowe są zaprojektowane tak, sprawdzić pojedyncze wyniki warunków, których zmiana niezależnie wpływa na wynik decyzji.
Białoskrzynkowa technika testowania w której przypadki testowe są zaprojektowane tak, sprawdzić pojedyncze wyniki warunków, których zmiana niezależnie wpływa na wynik decyzji.
Technika obliczania przez kompilator lub interpreter wartości logicznych warunków złożonych, w której warunek po jednej stronie operatora logicznego może nie być wyliczany, jeżeli wartość logiczna warunku po drugiej stronie jest wystarczająca do określenia wartości logicznej całego warunku złożonego.
Stopień, w jakim projekt lub wewnętrzna struktura modułu lub systemu jest trudna do zrozumienia, utrzymania i zweryfikowania.
Środowisko, w skład którego wchodzi sprzęt, wyposażenie, symulatory, narzędzia programistyczne oraz inne elementy wspierające, potrzebne do wykonania testu.
Ciąg sąsiednich krawędzi w grafie skierowanym.
Ciąg sąsiednich krawędzi w grafie skierowanym.
Średni czas, w jakim system będzie uruchomiony po awarii. (MTTR od ang. Mean Time To Repair).
Uśredniony czas pomiędzy kolejnymi awariami modułu lub systemu. (MTBF od ang. Mean Time Between Failures).
Środowisko, w skład którego wchodzi sprzęt, wyposażenie, symulatory, narzędzia programistyczne oraz inne elementy wspierające, potrzebne do wykonania testu.